फेसबुकका फेहरिस्त

फेसबुक नशाले लागेको दशाका बारेमा बारम्बार चियोचर्चो भैरहेकै छ, तर पनि सुन्नेले कुरा नसुनेपछि बुझ्नेले कुरा नबुझेपछि ती महापुराणको अर्थ न बर्थ । बिहान उठेर पनि फेसबुक, दिउँसो पनि फेसबुक, राति पनि फेसबुक, साथीभाइसँग बस्दा नि फेसबुक, खाँदा पनि फेसबुक, उठ्दा नि सुत्दा नि फेसबुक, घरमा नि फेसबुक, ससुरालीमा नि  फेसबुक । लौ हेर्नुस्, फेसबुकको जरा कहाँसम्म हरभरा फैलिएको रहेछ । लहरो तान्दा पहरो थर्कने गरी फेसबुकले डेरा जमाएपछि हामीचाहिँ तेरा र मेरा भन्दै बस्न विवश छौं । यति मात्रै होइन, अस्पतालको आईसीयूमा बसेका बिरामीले समेत फेसबुकको स्टाटस चेन्ज गर्ने अन्तिम धोको भनेर मनको पोको खोल्ने जमाना आएको छ ।

कसैका लागि स्वर्गीय आनन्द दिने साधन बनेको छ फेसबुक भने कसैका लागि जीवनलीला नै समाप्त पार्ने आधार बनेको छ यो । यसको मात लागेपछि ठाउँ–कुठाउँका बात गर्न थाल्छन् । कसैका लागि शस्त्र बनेको छ भने कसैका लागि अस्त्र बन्न पुगेको छ यो । बालकदेखि वृद्धसम्म, सहरदेखि गाउँको भीरपाखासम्म, विद्वान्देखि विद्यार्थीसम्म साराको सहारा बन्न थालेको छ । फेसबुकमै झुन्डिँदा सर्टिफिकेटमा कैयांै तारा झुन्डिने गरेको कुरा जगजाहेर हुँदाहुँदै पनि फेसबुकको तलतल मेटाउन हरपल यसैमा नजर लगाएकै हुन्छन् । पुराना साथीहरू भेट्न पाउनु एउटा गजबको साधन बनेको छ रे ! तर फेसबुकबाटै भेटेका कैयांै साथीले आफैंमाथि भुरा सम्झेर छुरा हान्दा सहनुपरेको तीतो यथार्थ पनि उत्तिकै पीडामय छ ।

नानीदेखि जवानीकाले समेत फेसबुककै बखान गाउन र यसैमा पिरती लाउन थालिसके । अचेल त आफ्नो जीवनसाथी खोज्ने माध्यम बन्न थालेको छ यो । पत्रकार, साहित्यकार, संगीतकार, गीतकार, राजनीतिज्ञ, शिक्षक, विद्यार्थी, डाक्टर, वकिल सबैको कोर्सबुकभन्दा पनि महान् बन्न थालेको छ फेसबुक । कोर्सबुकको ख्यालै नगरी फेसबुकमा स्टाटसको छ्यालब्यालै गर्नेहरू परीक्षाको समयमा पनि कोर्सबुकभन्दा फेसबुक पल्टाउन थाल्छन् । समयसँगै हिँड्नु मानवताको धर्म हो । यही धर्मको मर्मलाई बुझेर कर्म गर्ने हो भने उसैले प्रगति गर्न थाल्छ, तर सिको गर्दै मनको घाउको निको गर्न कोर्सबुकको सट्टा फेसबुक हेर्नेहरू एक दिन फेसबुकफोबिया पीडित बन्नेछन्, बनिरहेका छन् ।

जालैजालोले भरिएको यो सञ्जाल अहिले गन्जागोल बन्न पुगेको छ । यसलाई अब फेसबुक होइन, फेकबुकका रूपमा लिनुपर्छ भन्ने लाग्छ । तर, यो कुरा समय–समयमा दिमागबाटे भाग्छ र त फेसबुकमा झुन्डिन्छ । तरकारीमा नुन चर्काेदेखि श्रीमतीको झर्काेसम्म, समाचारदेखि साहित्यसम्म, मायादेखि छायासम्म सबै दौंतरीको साझा चौतारी बनेको छ फेसबुक । प्रतिभा छोड्न, प्रतिभा चोर्न, मायाजालमा पार्न, धम्क्याएर रित्याउन, हरपल हरक्षण सबैको आरक्षण बनेको छ फेसबुक । बुझ्नेलाई श्रीखण्ड नबुझ्नेलाई खुर्पाको बिंड हो यो । फेसबुकको बयान गर्न स्वयं जुगरवर्कको त सामथ्र्य छैन होला मेरो के हुनु ?

जति खायो उति गुलियो भनेझंै जति चलायो उनि मोहनी लगाउने, सोह्रवर्षे जवानमा झैं रौं पलाउने, रिसाउँदा नि त्यसैमा पोख्ने, खुसाउँदा नि त्यसैमा पोख्ने, अचम्मको रस छ यसमा, जुन अन्त असम्भव छ । सकारात्मकभन्दा नकारात्मक प्रयोग अर्थात् सदुपयोगभन्दा दुरुपयोग बढेपछि यसको लोकप्रियता बिस्तारै खस्कँदै छ । कोही कोही झस्कँदै छ । मन पर्नेलाई जे गर्न पनि हुने नपर्नेलाई बाँदर र कुकुरको शिर–पुच्छर जोडेर हाल्न पनि मिल्ने, कस्तो फेसबुक ?