जून बनेको सुन !

पुस–माघको ठन्डीमा पनि एउटा ऊनको स्वीटर किन्न नसकेर थरथर कामेर बस्नुपर्ने नेपालीले आकाशको जून छुन लागेको सुन किन्ने आँट कसरी गर्नु रु सुनमा देखिएको महँगी खुनले गर्दा चानचुन मान्छेका लागि अदृश्य घुन बन्न थालेको छ । सुनको माला देख्नासाथ होसहवास गुम्ने र हिमशिखर चुम्नेहरू छन् । हुन पनि सुन लाउने मान्छेको फुइँ नै पूर्णिमाको जून जत्रो ।
सुनको मूल मर्म बुझेर पुर्खाको सम्पत्ति स्वाहा पार्ने कुरो पनि भएन क्यारे १ अघिल्लो दिन सय रुपैयाँ घट्यो भने अर्को दिन हजार रुपैयाँ बढेर बजार तताइदिन्छ । बिच्छ्यौनामा पसेको उपियाँ मार्ने औकात नभएका नेपालीले सुन्न किन्ने त्यत्रो रुपैयाँ कहाँबाट ल्याउनु रु सेयर र घरजग्गामा हाल्ने पैसा सुनमा खन्याएपछि भाउ बढेको रे । भाउ बढेपछि सुनसाहूहरू त मालामाल हुने नै भए नि । सुनको जतिसुकै भाउ बढे पनि पाउमा लगाउनेको कुनै कमी छैन ।
अब त सुन लगाउन कि भ्रष्टाचारीको गुन लगाउनुपर्छ कि त अत्याचारी डकैतीको खुन लाउनुपर्छ, नत्र आकाशको फल हेरेरै मर भन्छन् । बाङ्गाटिङ्गाले बाहेक सोझासीधाले सुन लगाउने आस नगरे हुन्छ अब । सोझो मान्छेलाई नेपालमा बस्ने, कमाउने ठाउँ भए पो । सुन लगाउने भनेर वनबास जाने कुरो भएन । सुनैसुनले धपक्क बलेकी दुलही भित्र्याउँछु भनेर सोच्ने ज्वाइँसा’पहरू पनि अब सुनहीन विवाहतिर लाग्नुप¥यो । सुनैसुनले सजिएको महलमा छिरौंला भनेर आस गर्ने दुलहीहरूले पनि ज्वाइँसा’पहरूलाई साथ दिनुपरो ।
अहिले यत्रतत्र सर्वत्र सुनकै गुणगान गाएर भुनभुन गरिरहेको सुनिन्छ । सुन्तलीको भट्टीपसलदेखि कुनाकन्दराको झुपडीसम्म, सिंहदरबारको कोठादेखि फेसबुकको भित्तासम्म । राज्यको ढुकुटी लुटेर, अपराधीको नाउँमा सोझालाई चुटेर, जनतालाई भुटेर अर्बांै कमाउनेहरूले बाहेक अरूले सुनको नामै नलिँदा हुन्छ । सुनले पाप पखालिन्छ भन्थे तर पाप छर्लङ्गको पार्दो रहेछ त । सुडानकाण्डले सब कुरा छ्यालब्याल बनाइहाल्यो नि १ आयो नुन किन्न नसकेर ढिके नुन किन्न विवश नेपालीलाई सुनको भाउले मुटुमा घाउ लागेको छ । सुनबिनाको बिहे अशुद्ध हुन्छ रे, उहिलेका कुरा खुइले अब, त्यसैले अरूले घोडा चढ्यो भन्दैमा आपूm धुरी चढ्नु हुन्न । घर–जग्गा लिलाम गरेर दुलहीलाई सुन इनाम दिने कुरा पनि त भएन । मस्किएकी दुलही हेरेर मनको प्यास त मेटिएला, तर पेटको भोक मेटिन्न क्यारे १ सुनको भाउले युवायुवतीहरूलाई निकै पीर प¥या छ गाँठे १
सुनको भाउले चर्किएको घाउमा नुन छर्कनु हुँदैन । सुन महँगियो ब्रह्मचारी बस्नुपर्ला भनेर डराउनु भा’छ भने तपाईंलाई सुनफोबिया भएको हुनुपर्छ ।
सियोदेखि जहाजसम्म, नुनदेखि सुनसम्म नक्कली बनिसके । ‘सुनभन्दा कम छैन, हराउँदा नि डर छैन’ भनेझैं यो सुन प्रयोग गरे टन्टै साफ १ माउ जस्तो चेलो पनि उस्तै भन्छन् । सक्कलीको भाउ बढेसँगै नक्कलीको पनि पाउ भुइँमा छैन । उहिले सक्कली आउने पैसाले अहिले नक्कली आउँछ, आखिर यो जमाना पनि नक्कली नै त हो नि १ कि कसो ?

१९ अगस्ट २०११, कारोबार दैनिक